Umowy na czas nieokreślony we Francji.

france4Inaczej niż w Polsce, we Francji pracodawca nie może bowiem zatrudnić pracownika na podstawie umowy o pracę innej niż na czas nieokreślony, jeżeli nie zachodzą przesłanki ściśle przewidziane prawem. Stąd umowa o pracę na czas określony zawarta w nieuzasadnionych przypadkach, z naruszeniem przepisów prawa, będzie traktowana przez sądy jakby była umową o pracę na czas nieokreślony. Warto podkreślić, iż prawo francuskie nie nakłada obowiązku zachowania formy szczególnej przy zawieraniu umowy o pracę. W konsekwencji praca we Francji na umowę na czas nieokreślony nie musi być zawarta na piśmie, choć właśnie ta forma jest zalecana dla celów dowodowych. Forma pisemna pozwala również na jasne określenie praw i obowiązków stron stosunku pracy, co ma ogromne znaczenie zarówno w trakcie świadczenia pracy, jak i w momencie jej rozwiązania. Co ciekawe obowiązek formy pisemnej istnieje natomiast w przypadku szczególnych rodzajów umów o pracę, takich jak chociażby umowa na czas określony, umowy na zastępstwo, umowa na prace w formie stażu. Wszystkie zawierane na piśmie umowy na terenie Francji, bez względu na miejsce jej wykonania muszą być sporządzone w języku francuskim. W konsekwencji te postanowienia umowne, które zostały zredagowane w innym języku niż francuski będą bezskuteczne wobec pracownika. Pracownik z Polski może otrzymać tłumaczenie umowy o pracę, a w razie rozbieżności między wersją francuskojęzyczną a tłumaczeniem, to tekst przełożony na język obcy będzie wiążący dla pracownika. Powyższe informacje są bardzo ważne dla pracownika z naszego kraju.

Problem z praca wśród francuskiej młodzieży.

france3Mówiąc o problemach, których francuski rynek pracy doświadcza w ostatnich latach, należy zaznaczyć fakt, że młodzież po skończeniu swojej edukacji ma bardzo niestabilne wejście na tamtejszy rynek pracy. Dotyczy to w zasadzie większości branż i zawodów. Jednym z głównych celów procesu kształcenia dzieci i młodzieży w ramach krajowych systemów edukacji jest przygotowywanie ich do pełnego uczestnictwa w życiu społecznym i przede wszystkim gospodarczym. Edukacja formalna z założenia powinna wyposażać młodych ludzi w takie umiejętności i umożliwiać zdobycie takiej wiedzy, dzięki którym będą oni mogli w jak najkrótszym czasie nie tylko wejść na rynek pracy, ale i stać się integralną częścią ludności aktywnej zawodowo, zwłaszcza pracującej. Jednak w obecnym czasie w. sytuacja młodzieży w Europie w tym obszarze jest coraz trudniejsza, zwłaszcza wśród młodych ludzi którzy są potomkami imigrantów. Coraz częstsze problemy dotyczą znalezienia pierwszej pracy, a dokładnie takiej, która odpowiada kompetencjom kandydatów, trwałości i warunków zatrudnienia (forma i czas zatrudnienia, wynagrodzenie) oraz rosnącego bezrobocia zwłaszcza wśród ludzi młodych do dwudziestego piątego roku życia. Wszystkie te elementy powodują, że proces edukacji i szkolenia nabiera w ostatnich latach kluczowego znaczenia dla przyszłości tej grupy społecznej. Tego typu kryzys dość mocno wpływa na fakt, że praca we Francji dla naszych rodaków jest oferowana jedynie dla najlepszych specjalistów.

35-godzinny tydzień pracy we Francji

france2Każdy naród, każde społeczeństwo ma swój specyficzny sposób postrzegania rzeczywistości i postępowania według ustalonych wzorców. Wzorce te powstają w oparciu o pewne wspólne dla danej społeczności reguły, które często nie są właściwie i do końca zdefiniowane. Często dany kraj, a w naszym przypadku Francja, pomimo bliskości jest dla mieszkańca naszego kraju dość niezrozumiała. Ponieważ omawiane są tu zagadnienie z rynku pracy to wystarczy pokazać różnice z tego wynikające. Największą różnicą pomiędzy naszymi krajami, a zarazem największym symbolem francuskiego rynku pracy jest niewątpliwie wprowadzany trzydziestopięcio godzinny tydzień pracy. Ta ustawa o 35-godzinnym tygodniu pracy to jedyna w Europie tego typu ustawa, która pokazuje jak wygląda praca we Francji. Miała ona uchodzić według rządów socjalistów za jedno z najważniejszych osiągnięć socjalnych. Zasadniczym jej celem miała być walka z bezrobociem, poprzez stworzenie dodatkowych miejsc pracy dzięki zmniejszeniu wymiaru godzin pracy. Takie były jej teoretyczne założenia. W praktyce wywołała tylko chaos, zwłaszcza w sektorze prywatnym. Natomiast wśród urzędników państwowych opuszczających pospiesznie swoje miejsce pracy po wybiciu przez zegar ratuszowy siedmiu godzin pracy spotkała się z nieukrywaną aprobatą. Co ciekawe dla pracowników z Polski jest to bardzo dobry system, gdyż i tak zazwyczaj pracuje się tu czterdzieści godzin, jednak te dodatkowe pięć płaci się w systemie nadgodzin czyli zazwyczaj sto pięćdziesiąt procent od stawki godzinowej.

Przepisy prawa pracy we Francji

france1Bez wątpienia praca we Francji należy do najlepiej płatnych w całej Unii Europejskiej dlatego też tak wielu naszych rodaków decyduje się na wyjazd tam. Muszą jednak oni znać, choć podstawy tamtejszego prawa, które jednak trochę się różni od tego w Polsce. Podstawowym aktem w systemie prawa francuskiego w dziedzinie prawa pracy jest Kodeks pracy zawierający przepisy o charakterze ogólnym mające zastosowanie, co do zasady, do każdego stosunku pracy. Kodeks ubezpieczeń społecznych zawiera także odnośniki związane z prawem pracy. Obok Kodeksu pracy kluczową rolę odgrywają układy zbiorowe prawa pracy , w szczególności te, które są zawierane dla poszczególnych branż lub przedsiębiorstw w drodze negocjacji prowadzonych pomiędzy pracodawcami a pracownikami z danego sektora reprezentowanymi przez związki zawodowe. Jako że układy zbiorowe przewidują częstokroć dodatkowe lub bardziej korzystne dla pracowników uprawnienia niż przepisy kodeksowe, konieczne jest odwoływanie się do ich treści przy zatrudnianiu pracownika. Należy wiedzieć, że w prawie francuskim umowa o pracę na czas nieokreślony jest podstawową formą zatrudnienia. Stanowi ona również źródło prawa pracy, ale jej postanowienia muszą być zgodne z bezwzględnie obowiązującymi normami prawnymi oraz normami nadrzędnymi, takimi jak układ zbiorowy obowiązujący w danym sektorze. Polski pracownik zawsze jest chroniony tymi samymi przepisami prawnymi co pracownik francuski. Trochę odmienna sytuacja jest wobec pracowników delegowanych, choć i o nich mówią wspomniane powyżej akty prawne.